YENİ ANAYASACILARA CAN SUYU YOK!

Anayasa Uzlaşma Komisyonu, “masa” takma adını aldı. 2011’de kurulan masa, uzlaşma olmadan başarısızlıkla sonuçlanmıştı. 2016’da ikinci kez açıldı. 4, 10, 16 Şubat günlerinde üç kez toplandı. Usul adı verilen (1) komisyonun adı, (2) komisyonun görevi maddeleri tartışılırken, AKP’nin başkanlık rejimi dayatması karşısında CHP’nin parlamenter rejim ve ilk dört maddeye dokunulmaması demesiyle çıkmaza girdi. Komisyonun başkanı “olmuyor” dedi, çok tutmuş deyişle “masa dağıldı”.

*

AKP ve HDP neredeyse karalar bağladılar. AKP cenahından sözcü Ömer Çelik, artık gına getirmiş olan “baskıcılar, tek parti zihinliler…” küfürlerini savurdu. Ahmet Davutoğlu “n’olur masaya dönün” derken, Bekir Bozdağ “inşallah dönülür” diye dualar etti. Söyledikleri şu oldu: “Yeni anayasa önemli, ama yapım süreci ondan daha çok önemli”. İşte bu söz doğruydu; çünkü AKP, yapmak istediği anayasaya “toplumun ve siyasetin tam katılımı” olmadıkça adım atamaz. Bu işe herkes katılmış gibi bir görüntü yaratmaya nefes kadar muhtaç. Komisyon da bu görüntünün ta kendisi…

*

Bu gelişmeler üzerine Cumhurbaşkanı “AKP kendi anayasa taslağını hazırlar, ortaya koyar” dedi. AKP bunu elbette yapabilir. Hatta yapmasında büyük bir yarar da vardır. Böylece katılımcılık gösterileri, uzlaşma-pazarlık hikayeleri, usandırıcı ilmi-siyaset oyunları bir yana itilir ve AKP anayasasının ne tür bir şey olduğunu hepimiz görürüz. Kendi partilileri de görür. Seçmenleri de… AKP’nin “sivil anaya” dediği metnin ne olduğu ortaya konsun, herkes ve özellikle AKP’liler bir görsün.

*

AKP’nin masadaki temsilcilerinden biri olan Ahmet İyimaya, 19 Şubat 2016 akşamı bir televizyon programında “madem öyle, biz de kendi taslağımızı anayasa olarak halkoyundan geçiririz” dedi. İşte bu en çarpıcısıydı.

Peki nasıl geçirirsiniz? Anlaşıldı ki, şimdi geçerli olan tüm usul kurallarını, TBMM’de yeterli ve gerekli sayı koşullarını; referandum şartlarını bir yana atmanın yollarını arıyorlar. Ama daha söylerken, bunların gayrımeşru arayışlar olduğu ortaya çıktı. Çaresizliğin ayıplı zihni...

*

 Durum ortaya çıktı; AKP – HDP için en temel eksiklik “meşruiyet”. Anayasa Uzlaşma Komisyonu, bu can suyu ihtiyacını karşılayan bir pınar. Masa devrildi, can suyu çekildi, AKP – HDP çaresizliğe düştü. Türkiye, başına geçirilecek karanlık çuvaldan kurtuldu.

*

Böyle bir manzara karşısında MHP anlaşılması çok güç bir tavır sergiledi. Masadaki temsilcileri “biz masa sürsün isteriz” dediler. MHP’nin, Türksüz Anayasa Dayatması artık iyice açığa çıkmış bulunan o masaya oturma arzusu herkesi şaşırttı. Hatta AKP’liler “üç partiyle otururuz” gibi sarsak laflar ettiğinde de “olur, otururuz” gibi şeyler mırıldandılar.

Neden?

MHP yöneticileri hala “masadan kalkan kaybeder, masayı deviren kaybeder” gibi içi boş tehditlere değer mi veriyorlar? Oysa o şantaj anlamını ve etkisini yitireli çok oldu!

Üstelik MHP masada “bu komisyon ve meclis yeni anayasa yapamaz, ancak ve ancak anayasa değişiklikleri üzerinde çalışabilir” görüşünü savunmuş, AKP ise bunu adeta duymazdan gelmişti. Bu konu çözülmeden, yani “masa”nın oynayacağı oyun kararlaştırılmadan, Komisyon’un çalışması mümkün değildi. MHP bu temel konuyu çözüme kavuşturmadan masada nasıl oturacak?

*

Tarih iki notu yazdı:

(1)   “Masa”da CHP görüş ve itirazlarının arkasında durdu. MHP durmadı.  

(2)   CHP ve MHP, “Türk’süz Anayasa Dayatması”yla ilgili olarak, 2016 Masası’nda da açık konuşmadılar.

Yenianayasa Müzakeresi Yok! Yenianayasaya Geçit Yok!

(BAG, Yeni Adana, 22 Şubat 2016)